Wereld van Hockey

Salarissen spelers KHL: wie staat aan de top?

De belangrijkste pagina » Blog » Salarissen spelers KHL: wie staat aan de top?

Is alles zo schitterend in de KHL als het op het eerste gezicht lijkt? Hockey is een van de meest prestigieuze en lucratieve sporten van Rusland en veel mensen vragen zich af hoeveel geld de leden van de Kontinental Hockey League echt verdienen. De salarissen van KHL-spelers variëren aanzienlijk en voor sommigen staan ze gelijk aan erkenning, terwijl ze voor anderen slechts een illusie van succes zijn. Wie krijgt miljoenen roebels en waarom, en wie moet het doen met kruimels?

Hoe het salaris van KHL-spelers wordt bepaald: de ins en outs van contracten

Het is belangrijk om rekening te houden met de vele factoren die van invloed zijn op het uiteindelijke bedrag dat een ijshockeyspeler op zijn rekening ziet staan. Het hoofdinkomen bestaat uit verschillende elementen: het basisgedeelte van het contract en verschillende bonussen. Het basisdeel is een vast bedrag dat in het contract staat, terwijl de bonussen kunnen afhangen van persoonlijke prestaties, teamoverwinningen en andere prestaties.

In het seizoen 2023-2024 ontvangt Alexander Radulov, die voor Ak Bars speelt, grote bonussen voor elk gescoord doelpunt: ongeveer 500.000 roebel. Maar het zijn niet alleen doelpunten die geld in het laatje brengen: elke overwinning van het team in belangrijke wedstrijden kan ook aanzienlijke bedragen toevoegen aan het salaris. Daarnaast hebben ervaren ijshockeyspelers zoals Sergei Mozyakin, die de Gagarin Cup meer dan eens hebben gewonnen, recht op speciale bonussen voor hun bijdrage aan de resultaten van het team.

De salarissen van KHL-spelers hangen ook af van hun ervaringsniveau. Rookies die net zijn begonnen worden over het algemeen veel minder betaald: hun contracten bedragen zelden meer dan 2 tot 3 miljoen roebel per seizoen, terwijl veteranen, zoals Vyacheslav Voynov, kunnen rekenen op bedragen in de tientallen miljoenen.

Hoogstbetaalde KHL ijshockeyspelers voor het seizoen 2023-2024

Wie staat er bovenaan de financiële Olympus van de KHL voor het seizoen 2023-2024? Deze lijst bevat slechts een paar bevoorrechte spelers voor wie miljoenen roebels niet de grens van dromen zijn, maar werkelijkheid:

  1. Alexander Radulov (Ak Bars) – 150 miljoen per jaar. Een ervaren speler die zijn miljoenen niet alleen kreeg voor zijn prestaties, maar ook voor zijn leiderschapskwaliteiten op het ijs.
  2. Vyacheslav Voynov (Dynamo Moskou) – 140 miljoen. Een verdediger die een hoog spelniveau en vertrouwen in de verdediging laat zien.
  3. Sergei Mozyakin (carrière eindigt in 2021, maar zijn contracten blijven legendarisch) – tot 130 miljoen tijdens zijn beste seizoenen. Erkend als de speler met de meeste doelpunten in de geschiedenis van de KHL.
  4. Nikita Gusev (SKA St Petersburg) – 120 miljoen. Net zo goed in de aanval als voorin.
  5. Mikael Jordaan (Spartak Moskou) – 110 miljoen De Tsjechische international wiens spel op het ijs het team veel punten heeft opgeleverd.

De salarissen van KHL-spelers lijken misschien torenhoog, maar achter elke roebel gaan jaren van training, het risico op blessures en enorme stress op het ijs schuil. Daarnaast krijgen de atleten extra salaris voor play-off overwinningen en andere belangrijke prestaties.

Salarissen van KHL-spelers: wat zit er achter de cijfers?

Hoe het salaris van KHL-spelers wordt bepaald: de ins en outs van contractenHockeyspelers ontvangen bonuspunten voor gescoorde doelpunten, assists en teamoverwinningen. Voor elk doelpunt kan een speler tussen de 200.000 en 500.000 roebel ontvangen, afhankelijk van het belang van de wedstrijd en het niveau van de tegenstander.

Divisiesterren als Alexander Radulov en Nikita Gusev kunnen alleen al aan bonussen meer dan een miljoen roebel per maand verdienen. Radulov, die voor Ak Bars speelt, ontvangt niet alleen bonussen voor de doelpunten die hij maakt, maar ook voor elke overwinning van het team in belangrijke wedstrijden: tot 500.000 roebel per doelpunt en tot 1 miljoen roebel voor een belangrijke overwinning.

Nieuwkomers in de competitie, zoals afgestudeerden van jeugdteams, verdienen veel minder: hun contracten bieden zelden belangrijke bonussen en het basissalaris bedraagt nauwelijks 1 tot 2 miljoen roebel per seizoen.

Veteranen zoals Sergei Mozyakin daarentegen hebben hun miljoenen niet alleen verdiend voor hun prestaties, maar ook voor de ervaring die ze het team brengen. Mozyakin heeft bijvoorbeeld vaak extra betaald gekregen voor zijn ‘bijdrage aan de teamgeest’, wat zijn belang voor de club onderstreept.

Contracten van KHL ijshockeyspelers: geheimen en realiteit

De contracten van KHL-spelers bevatten naast het salaris tal van voorwaarden: duur, bonussystemen, boetes en zelfs voorwaarden voor herstel na een blessure.

Contractkenmerken:

  1. Contractduur. Overeenkomsten kunnen voor verschillende periodes worden getekend, van één seizoen tot meerdere jaren. Jonge spelers tekenen bijvoorbeeld vaak kortlopende contracten van één tot twee jaar om hun capaciteiten te bewijzen en in de toekomst gunstigere aanbiedingen te krijgen.
  2. Bonussysteem. Betalingen voor persoonlijke prestaties, zoals gescoorde doelpunten, assists en deelname aan wedstrijden.
  3. Straffen. Contracten kunnen boeteclausules bevatten voor disciplinaire overtredingen of ineffectief spel. Als een speler zonder geldig excuus een training mist of slecht presteert, kan de club boetes opleggen.
  4. Clausules voor blessureherstel. Sommige contracten, zoals dat van Goosev met SKA, bevatten bonussen voor een snel herstel na een blessure. Dit moedigt spelers aan om zo snel mogelijk terug te keren op het veld.
  5. Gegarandeerde speeltijd. Ervaren spelers, zoals Vyacheslav Voynov, kunnen voorwaarden vragen die hen een minimum aan ijstijd garanderen. Hierdoor kunnen ze in de schijnwerpers blijven staan en een hoog niveau van uitmuntendheid behouden.

Onderhandelen over een contract is een kunst. Vaak zijn er niet alleen de speler en de club bij betrokken, maar ook agenten, advocaten en soms zelfs coaches.

Bonussen: waarom worden ijshockeyspelers meer betaald?

Bonussen in de KHL maken een groot deel uit van het inkomen van een speler. Bonussen maken vaak het verschil tussen een gewoon contract en een zeer lucratief contract. Elk doelpunt tijdens de play-offs kan een speler bijvoorbeeld tot 500.000 roebel opleveren. Als spelers belangrijke wedstrijden winnen, zoals de halve finale van de Gagarin Cup, kunnen ze tussen de 1 en 3 miljoen roebel per team ontvangen, die verdeeld wordt onder de belangrijkste spelers.

Alexander Radulov staat bekend om zijn zucht naar overwinning, wat wordt weerspiegeld in zijn bonussysteem: voor elk belangrijk doelpunt in de play-offs ontvangt hij extra betalingen, wat hem motiveert om op de meest cruciale momenten te presteren.

Hoeveel verdienen KHL ijshockeyspelers en welke factoren beïnvloeden hun inkomen?

Contracten van KHL ijshockeyspelers: geheimen en realiteitDe salarissen van KHL-spelers zijn een complex mechanisme dat van veel factoren afhangt: prestaties op het ijs, ervaring, deelname aan belangrijke wedstrijden en zelfs de bijzonderheden van de contractuele voorwaarden. De best betaalde sterren, zoals Alexander Radulov of Vyacheslav Voynov, verdienen tientallen miljoenen roebels per jaar, maar hun inkomen is niet beperkt tot het basissalaris: bonussen spelen een belangrijke rol.

Voor nieuwkomers begint de weg naar een groot fortuin vaak met kleine contracten en bescheiden salarisaanvullingen. Maar door hun motivatie en harde werk kunnen ze in de toekomst hogere inkomens en betere contracten verdienen. Kijk uit naar komende KHL wedstrijden waar je atleten kunt zien die hun verdiensten rechtvaardigen door het spel in een kunstvorm te veranderen en hun waarde op het ijs te bewijzen.

Delen:

Gerelateerde berichten

Op het eerste gezicht lijkt hockey alleen maar te draaien om ijs, een puck en luidruchtige tribunes, maar de soorten hockey variëren enorm en elk spel vertegenwoordigt een unieke combinatie van vaardigheid, uithoudingsvermogen en teamgeest. In deze review bespreken we alle belangrijke vormen van dit spannende spel: ijshockey, bandyhockey, grashockey en inlinehockey. Laten we eens dieper ingaan op de geschiedenis van elk type, de regels ervan bestuderen en interessante verschillen ontdekken.

IJshockey: IJsklassiekers

IJshockey, ook vaak “ijshockey” genoemd, begon zijn geschiedenis in Canada aan het einde van de 19e eeuw. In 1875 vond de eerste geregistreerde bijeenkomst plaats in Montreal, wat het begin van de ontwikkeling markeerde. Koude winters, bevroren meren en een onbedwingbare drang om te schaatsen hebben ervoor gezorgd dat de discipline een integraal onderdeel is geworden van het Canadese winterpret. In de loop der decennia is de competitie geëvolueerd van informele wedstrijden op bevroren vijvers tot professionele competities met wereldwijde erkenning. In 1917 werd de National Hockey League (NHL) opgericht.

IJshockeyregels

De basisregels zijn heel eenvoudig: twee teams van zes personen, inclusief een keeper, strijden op de ijsbaan. Het doel is om met een stick de puck in het doel van de tegenstander te schieten. Maar als je dieper ingaat op de details, wordt het duidelijk dat er zowel fysieke als mentale inspanning nodig is. Tijdens een wedstrijd mag je je tegenstander met krachtige bewegingen blokkeren, maar je mag hem niet met je stick boven de schouders raken. Spelers moeten ongelofelijke snelheden ontwikkelen en direct beslissingen nemen, ondanks de felle concurrentie. In NHL-wedstrijden kan de puck een snelheid van maximaal 160 km/u bereiken.

Populariteit en internationale erkenning

Tegenwoordig is ijshockey een van de populairste sporten ter wereld. Het is vooral populair in Noord-Amerika, Rusland, Scandinavië en Centraal-Europese landen. De meest prestigieuze toernooien: NHL, Olympische Spelen en Wereldkampioenschappen, waarbij de beste vertegenwoordigers van de discipline ter wereld strijden om de overwinning.

Bandy: Ruimte en tactieken

Bandy ontstond in de 17e eeuw in Scandinavië en Rusland. De populariteit was te danken aan de lange winters en de grote bevroren meren, die als ideale speeltuinen dienden. Aan het begin van de 20e eeuw werden officiële regels aangenomen en in 1955 werd het eerste Bandy Wereldkampioenschap gehouden. Bandy is nog steeds vooral populair in Rusland, Zweden en Finland, waar jaarlijks nationale en internationale wedstrijden worden gehouden.

Regels en verschillen

Het belangrijkste verschil tussen bandyhockey en andere soorten hockey is het gebruik van een bal in plaats van een puck en het grotere speelveld. De wedstrijden worden gespeeld op ijs van maximaal 100 bij 60 meter, wat twee keer zo groot is als een standaardveld. Er zijn 11 spelers in het team in plaats van 6, en het proces is gebaseerd op meer voetbalprincipes: er is buitenspel, vrije trappen en zelfs strafschoppen. De regels bevatten een verbod op krachtige zetten, waardoor elke wedstrijd tactischer en minder gevaarlijk wordt. Bandy vergt een enorm uithoudingsvermogen van de atleten, aangezien de wedstrijden 90 minuten duren en de grootte van het deelnemersveld hen dwingt enorme afstanden af ​​te leggen.

Waar spelen ze bandy?

Soorten hockey die het waard zijn om te kennen: van puck tot inlineDe discipline is zeer populair in Rusland, Zweden, Finland en Mongolië. In deze landen heeft het de status van nationale sport gekregen en trekken kampioenswedstrijden tienduizenden toeschouwers.

Russische beker:

  1. Het vindt jaarlijks plaats en brengt de beste teams samen.
  2. Het is een van de meest prestigieuze nationale toernooien.
  3. Een uitstekend platform voor het ontdekken van nieuw talent.

Russisch kampioenschap:

  1. Het wordt jaarlijks gehouden met deelname van toonaangevende clubs.
  2. Het belangrijkste podium om te bepalen wat het sterkste team van het land is.
  3. De wedstrijden trekken veel publiek en worden op televisie uitgezonden.

Wereldbeker:

  1. Het wordt gehouden onder auspiciën van de International Bandy Federation (FIB).
  2. Aan het toernooi doen teams uit verschillende landen mee, waaronder Rusland, Zweden, Finland en anderen.
  3. De belangrijkste internationale competitie en de plek waar teams strijden om de titel van beste team ter wereld.

Veldhockey: een zomers alternatief

Een van de oudste vormen van hockey, waarvan de oorsprong teruggaat tot het oude Egypte en India. Archeologen hebben afbeeldingen gevonden van mensen met knuppels en ballen op fresco’s die dateren uit 2000 v.Chr. De moderne versie begon zich in de 19e eeuw in Engeland te ontwikkelen en in 1908 werd de discipline opgenomen in het programma van de Olympische Spelen.

Veldhockeyregels

De wedstrijden vinden plaats op een veld ter grootte van een voetbalveld en worden gespeeld door twee teams van elk 11 spelers. Het doel is om met een stick een doelpunt in het doel van de tegenstander te scoren. Tegelijkertijd is de bal klein en hard, wat een hoge mate van controle en precisie van de deelnemers vereist. Het onderscheidende kenmerk is de dynamiek en de fysieke trainingsvereisten, omdat het veld groter is dan bij ijshockey en de spelers voortdurend moeten bewegen om de juiste posities in te nemen.

Internationale toernooien en populariteit

De soort is populair in landen met een warm klimaat: India, Pakistan, Australië, Nederland en Argentinië. De FIH organiseert elk jaar talloze toernooien, waarbij India en Pakistan de sport gedurende een groot deel van de 20e eeuw domineerden en een groot aantal Olympische medailles wonnen.

Inline Hockey: Rijden op wielen

Inline skaten ontstond aan het einde van de 20e eeuw, toen rolschaatsen een hoogtepunt bereikte in populariteit. Deze vorm van hockey onderscheidt zich doordat het spel op rolschaatsen wordt gespeeld. Hierdoor is het ook in de warmere seizoenen en op plekken waar geen ijsbanen zijn, mogelijk. In 1995 werd de eerste wereldfederatie voor deze discipline opgericht en kort daarna werden de eerste internationale toernooien gehouden.

Inline Hockey-regels

De basisregels zijn vergelijkbaar met de klassieke regels, hoewel er enkele belangrijke verschillen zijn. De wedstrijd wordt gespeeld op een gladde ondergrond. Elk team beschikt over vier veldspelers en een keeper. Fysieke aanvallen zijn niet toegestaan. Deze vorm van hockey is minder gevaarlijk en de overgang van verdediging naar aanval verloopt sneller. De wedstrijden worden gespeeld in vier periodes van 12 minuten, waardoor het tempo hoog ligt en er veel energie in zit.

Ontwikkeling en populariteit

Inline is vooral populair in de Verenigde Staten, Canada en sommige Europese landen. De eenvoud en toegankelijkheid maken het aantrekkelijk voor jongeren en mensen die in de zomer in vorm willen blijven. Bovendien spelen veel professionele hockeyspelers in het tussenseizoen inline om in vorm te blijven.

Soorten hockey: conclusie

Ontwikkeling en populariteitIJshockey is verbazingwekkend divers en uniek. Elke soort heeft zijn eigen speciale sfeer, regels en tradities. Welke je ook verkiest, ze bieden allemaal ongelooflijke emoties, teamgeest en fysieke activiteit. Kies je pad en geniet van het spel in al zijn vormen.

 

Hockey heeft een belangrijke plaats in de harten van elke Canadees. De sport is doorgedrongen tot alle aspecten van het openbare leven, van jeugdeducatie tot economische emancipatie. De geschiedenis van hockey in Canada laat zien hoe de sport een integraal onderdeel is geworden van de nationale identiteit, waarin traditie, succes en culturele kenmerken samenkomen.

Hoe het allemaal begon: het verhaal van de opkomst van hockey als sport in Canada

De eerste officiële hockeywedstrijd vond plaats op 3 maart 1875 in Montreal, op de Victoria Rink. De organisatoren gebruikten een houten bal, die later werd vervangen door de standaard puck. Deze gebeurtenis markeerde een keerpunt in de geschiedenis van de Canadese sport en markeerde het begin van de ontwikkeling van de regels en de structuur van het spel.

In 1893 riep de gouverneur-generaal van Canada, Lord Stanley, een prestigieuze trofee in het leven voor de beste hockeyteams: de Stanley Cup. De bal is een symbool geworden van overwinning en professionaliteit in het hockey. Daarmee vestigt het niet alleen in eigen land, maar ook daarbuiten de aandacht op de sport.

Ontwikkeling van hockeyinfrastructuur

De aanleg van ijsbanen en het opzetten van hockeycompetities speelden een belangrijke rol bij de popularisering van de sport. Aan het begin van de 20e eeuw ontstonden er teams die de prototypes werden van moderne clubs. Dankzij de uitbreiding van de infrastructuur kunnen duizenden Canadezen deelnemen aan wedstrijden op alle niveaus.

De geschiedenis van ijshockey in Canada inspireert nog steeds generaties atleten, houdt tradities in stand en geeft ze al tientallen jaren door.

Hockeycultuur in Canada: het belang van de sport

Hoe het allemaal begon: het verhaal van de opkomst van hockey als sport in CanadaVoor Canada is hockey meer dan een sport. Zijn aanwezigheid is voelbaar in elk detail van het leven. Kinderen beginnen al op jonge leeftijd met hockeyen. Ze gaan naar sportscholen en doen mee aan lokale toernooien. De meeste gezinnen brengen hun winterweekenden door op de ijsbaan, moedigen hun kinderen aan en doen mee aan amateurwedstrijden.

Professionele wedstrijden trekken miljoenen kijkers naar hun televisieschermen. De National Hockey League (NHL) verenigt Canadese en Amerikaanse teams en biedt een platform voor de beste spelers om hun vaardigheden te laten zien. De populariteit van de competitie bewijst dat deze bijdraagt ​​aan de nationale trots en het internationale prestige.

De impact van hockey op de jeugd

Hockey helpt de jongere generatie eigenschappen als discipline, respect en teamgeest bij te brengen. Regelmatige training op hockeyscholen ontwikkelt het fysieke uithoudingsvermogen, verbetert de coördinatie en ontwikkelt teamvaardigheden. Jeugdcompetities bieden een omgeving waarin jonge hockeyspelers kunnen deelnemen aan wedstrijden en leren hoe ze moeilijkheden kunnen overwinnen en hun doelen kunnen bereiken. De besten onder hen krijgen de kans om hun regio en stad te vertegenwoordigen op nationale toernooien, waar ze een hoog trainingsniveau laten zien.

De overstap van de jeugdcompetitie naar het profvoetbal is een logisch vervolg op een carrière. In elke ontwikkelingsfase van het hockey wordt de band tussen spelers, fans en clubs sterker. Hierdoor ontstaat een uniek systeem van ondersteuning en motivatie. Het Canadese jeugdhockeysysteem blijft duizenden jonge atleten inspireren om grootse prestaties te leveren. Lokale toernooien vormen de basis voor de oprichting van nationale teams.

De Canadese hockeycultuur is een integraal onderdeel van onze nationale identiteit en draagt ​​bij aan de ontwikkeling van zowel de sport als de samenleving.

De bijdrage van Canadese hockeyspelers aan de wereldsport

Door de geschiedenis van het hockey heen heeft Canada de wereld vele legendarische spelers geschonken:

  1. Wayne Gretzky, ook wel “The Great One” genoemd, vestigde records die voor veel atleten onhaalbaar zijn. Zijn 2.857 NHL-punten zijn nog steeds een absoluut record.
  2. Sidney Crosby werd de held van de Olympische Spelen van 2010 in Vancouver toen hij de “golden goal” scoorde in de finale tegen de Verenigde Staten. Deze gebeurtenis bevestigde de status van het Canadese hockey als een toonaangevende kracht in de wereldsport.
  3. Mario Lemieux leverde een enorme bijdrage aan de ontwikkeling van de discipline en toonde als lid van de Pittsburgh Penguins uitzonderlijke vaardigheden. Zijn carrière werd een voorbeeld van het overwinnen van moeilijkheden en het streven naar succes.

Olympische prestaties

De overwinningen van het Canadese team op de Olympische Spelen van 2010 in Vancouver en 2014 in Sotsji bevestigden de status van het team als het sterkste team ter wereld. In 2010 eindigde de finale tegen de Verenigde Staten in een 3-2 overwinning voor Canada. Sidney Crosby, die uitgroeide tot de held van de finale, scoorde in de verlenging het beslissende doelpunt, dat de geschiedenis inging als de “golden goal”. Het moment ontketende een golf van enthousiasme en verenigde miljoenen fans in het hele land.

In 2014 toonde Team Canada opnieuw absolute dominantie door Zweden in de finale gemakkelijk met 3-0 te verslaan. Doelpunten van Jonathan Toews, Sidney Crosby en Chris Kunitz zorgden voor de overwinning, terwijl doelman Carey Price de nul hield.

De impact van hockey op de samenleving en de economie: een geschiedenis van Canada

Hockey levert een grote bijdrage aan de economie van het land. Sportevenementen zoals NHL-wedstrijden creëren duizenden banen, trekken toeristen en stimuleren aanverwante industrieën. De jaarlijkse omzet van de competitie bedraagt ​​ruim 5 miljard dollar, wat het tot een van de meest winstgevende sportorganisaties ter wereld maakt.

Maatschappelijke betekenis

Door regionale toernooien en wedstrijden op nationaal niveau te organiseren, ontstaat er een sfeer van saamhorigheid, waardoor elke fan zich onderdeel voelt van iets groters. Door de oprichting van jeugdhockeycompetities krijgen jonge sporters de kans om hun talenten te tonen, wat bijdraagt ​​aan de versterking van sporttradities. Hockeyontwikkelingsprogramma’s richten zich op het creëren van omstandigheden waarin jongeren meer kunnen bewegen. Dit is van groot belang voor de vorming van een sterke en gezonde samenleving.

Investeringen in de bouw van nieuwe ijsbanen, steun aan clubs en het organiseren van wedstrijden vergroten de invloed van de discipline op de lokale economie. Hockeyinfrastructuur dient niet alleen een sportief doel, maar vormt ook een symbool van regionale ontwikkeling: hockey is als onderdeel van de Canadese cultuur nog steeds een belangrijk element dat miljoenen mensen verenigt en generaties inspireert.

Conclusie

De bijdrage van Canadese hockeyspelers aan de wereldsportDe geschiedenis van ijshockey in Canada inspireert nog steeds generaties en toont de kracht van sport aan als middel tot vereniging, educatie en ontwikkeling. Canadees ijshockey is meer dan alleen een sport: het is een symbool van nationale trots, een bron van inspiratie en een voorbeeld voor de wereld.