Wereld van Hockey

Salarissen spelers KHL: wie staat aan de top?

De belangrijkste pagina » Blog » Salarissen spelers KHL: wie staat aan de top?

Is alles zo schitterend in de KHL als het op het eerste gezicht lijkt? Hockey is een van de meest prestigieuze en lucratieve sporten van Rusland en veel mensen vragen zich af hoeveel geld de leden van de Kontinental Hockey League echt verdienen. De salarissen van KHL-spelers variëren aanzienlijk en voor sommigen staan ze gelijk aan erkenning, terwijl ze voor anderen slechts een illusie van succes zijn. Wie krijgt miljoenen roebels en waarom, en wie moet het doen met kruimels?

Hoe het salaris van KHL-spelers wordt bepaald: de ins en outs van contracten

Het is belangrijk om rekening te houden met de vele factoren die van invloed zijn op het uiteindelijke bedrag dat een ijshockeyspeler op zijn rekening ziet staan. Het hoofdinkomen bestaat uit verschillende elementen: het basisgedeelte van het contract en verschillende bonussen. Het basisdeel is een vast bedrag dat in het contract staat, terwijl de bonussen kunnen afhangen van persoonlijke prestaties, teamoverwinningen en andere prestaties.

In het seizoen 2023-2024 ontvangt Alexander Radulov, die voor Ak Bars speelt, grote bonussen voor elk gescoord doelpunt: ongeveer 500.000 roebel. Maar het zijn niet alleen doelpunten die geld in het laatje brengen: elke overwinning van het team in belangrijke wedstrijden kan ook aanzienlijke bedragen toevoegen aan het salaris. Daarnaast hebben ervaren ijshockeyspelers zoals Sergei Mozyakin, die de Gagarin Cup meer dan eens hebben gewonnen, recht op speciale bonussen voor hun bijdrage aan de resultaten van het team.

De salarissen van KHL-spelers hangen ook af van hun ervaringsniveau. Rookies die net zijn begonnen worden over het algemeen veel minder betaald: hun contracten bedragen zelden meer dan 2 tot 3 miljoen roebel per seizoen, terwijl veteranen, zoals Vyacheslav Voynov, kunnen rekenen op bedragen in de tientallen miljoenen.

Hoogstbetaalde KHL ijshockeyspelers voor het seizoen 2023-2024

Wie staat er bovenaan de financiële Olympus van de KHL voor het seizoen 2023-2024? Deze lijst bevat slechts een paar bevoorrechte spelers voor wie miljoenen roebels niet de grens van dromen zijn, maar werkelijkheid:

  1. Alexander Radulov (Ak Bars) – 150 miljoen per jaar. Een ervaren speler die zijn miljoenen niet alleen kreeg voor zijn prestaties, maar ook voor zijn leiderschapskwaliteiten op het ijs.
  2. Vyacheslav Voynov (Dynamo Moskou) – 140 miljoen. Een verdediger die een hoog spelniveau en vertrouwen in de verdediging laat zien.
  3. Sergei Mozyakin (carrière eindigt in 2021, maar zijn contracten blijven legendarisch) – tot 130 miljoen tijdens zijn beste seizoenen. Erkend als de speler met de meeste doelpunten in de geschiedenis van de KHL.
  4. Nikita Gusev (SKA St Petersburg) – 120 miljoen. Net zo goed in de aanval als voorin.
  5. Mikael Jordaan (Spartak Moskou) – 110 miljoen De Tsjechische international wiens spel op het ijs het team veel punten heeft opgeleverd.

De salarissen van KHL-spelers lijken misschien torenhoog, maar achter elke roebel gaan jaren van training, het risico op blessures en enorme stress op het ijs schuil. Daarnaast krijgen de atleten extra salaris voor play-off overwinningen en andere belangrijke prestaties.

Salarissen van KHL-spelers: wat zit er achter de cijfers?

Hoe het salaris van KHL-spelers wordt bepaald: de ins en outs van contractenHockeyspelers ontvangen bonuspunten voor gescoorde doelpunten, assists en teamoverwinningen. Voor elk doelpunt kan een speler tussen de 200.000 en 500.000 roebel ontvangen, afhankelijk van het belang van de wedstrijd en het niveau van de tegenstander.

Divisiesterren als Alexander Radulov en Nikita Gusev kunnen alleen al aan bonussen meer dan een miljoen roebel per maand verdienen. Radulov, die voor Ak Bars speelt, ontvangt niet alleen bonussen voor de doelpunten die hij maakt, maar ook voor elke overwinning van het team in belangrijke wedstrijden: tot 500.000 roebel per doelpunt en tot 1 miljoen roebel voor een belangrijke overwinning.

Nieuwkomers in de competitie, zoals afgestudeerden van jeugdteams, verdienen veel minder: hun contracten bieden zelden belangrijke bonussen en het basissalaris bedraagt nauwelijks 1 tot 2 miljoen roebel per seizoen.

Veteranen zoals Sergei Mozyakin daarentegen hebben hun miljoenen niet alleen verdiend voor hun prestaties, maar ook voor de ervaring die ze het team brengen. Mozyakin heeft bijvoorbeeld vaak extra betaald gekregen voor zijn ‘bijdrage aan de teamgeest’, wat zijn belang voor de club onderstreept.

Contracten van KHL ijshockeyspelers: geheimen en realiteit

De contracten van KHL-spelers bevatten naast het salaris tal van voorwaarden: duur, bonussystemen, boetes en zelfs voorwaarden voor herstel na een blessure.

Contractkenmerken:

  1. Contractduur. Overeenkomsten kunnen voor verschillende periodes worden getekend, van één seizoen tot meerdere jaren. Jonge spelers tekenen bijvoorbeeld vaak kortlopende contracten van één tot twee jaar om hun capaciteiten te bewijzen en in de toekomst gunstigere aanbiedingen te krijgen.
  2. Bonussysteem. Betalingen voor persoonlijke prestaties, zoals gescoorde doelpunten, assists en deelname aan wedstrijden.
  3. Straffen. Contracten kunnen boeteclausules bevatten voor disciplinaire overtredingen of ineffectief spel. Als een speler zonder geldig excuus een training mist of slecht presteert, kan de club boetes opleggen.
  4. Clausules voor blessureherstel. Sommige contracten, zoals dat van Goosev met SKA, bevatten bonussen voor een snel herstel na een blessure. Dit moedigt spelers aan om zo snel mogelijk terug te keren op het veld.
  5. Gegarandeerde speeltijd. Ervaren spelers, zoals Vyacheslav Voynov, kunnen voorwaarden vragen die hen een minimum aan ijstijd garanderen. Hierdoor kunnen ze in de schijnwerpers blijven staan en een hoog niveau van uitmuntendheid behouden.

Onderhandelen over een contract is een kunst. Vaak zijn er niet alleen de speler en de club bij betrokken, maar ook agenten, advocaten en soms zelfs coaches.

Bonussen: waarom worden ijshockeyspelers meer betaald?

Bonussen in de KHL maken een groot deel uit van het inkomen van een speler. Bonussen maken vaak het verschil tussen een gewoon contract en een zeer lucratief contract. Elk doelpunt tijdens de play-offs kan een speler bijvoorbeeld tot 500.000 roebel opleveren. Als spelers belangrijke wedstrijden winnen, zoals de halve finale van de Gagarin Cup, kunnen ze tussen de 1 en 3 miljoen roebel per team ontvangen, die verdeeld wordt onder de belangrijkste spelers.

Alexander Radulov staat bekend om zijn zucht naar overwinning, wat wordt weerspiegeld in zijn bonussysteem: voor elk belangrijk doelpunt in de play-offs ontvangt hij extra betalingen, wat hem motiveert om op de meest cruciale momenten te presteren.

Hoeveel verdienen KHL ijshockeyspelers en welke factoren beïnvloeden hun inkomen?

Contracten van KHL ijshockeyspelers: geheimen en realiteitDe salarissen van KHL-spelers zijn een complex mechanisme dat van veel factoren afhangt: prestaties op het ijs, ervaring, deelname aan belangrijke wedstrijden en zelfs de bijzonderheden van de contractuele voorwaarden. De best betaalde sterren, zoals Alexander Radulov of Vyacheslav Voynov, verdienen tientallen miljoenen roebels per jaar, maar hun inkomen is niet beperkt tot het basissalaris: bonussen spelen een belangrijke rol.

Voor nieuwkomers begint de weg naar een groot fortuin vaak met kleine contracten en bescheiden salarisaanvullingen. Maar door hun motivatie en harde werk kunnen ze in de toekomst hogere inkomens en betere contracten verdienen. Kijk uit naar komende KHL wedstrijden waar je atleten kunt zien die hun verdiensten rechtvaardigen door het spel in een kunstvorm te veranderen en hun waarde op het ijs te bewijzen.

Delen:

Gerelateerde berichten

Tijdens ijshockeywedstrijden vinden er op het ijs ongelooflijke gebeurtenissen plaats die je wilt zien: koude harmonieert met hete emoties en duizenden toeschouwers volgen het wel en wee van teams die verschillende ijshockeycompetities vertegenwoordigen. Vanwege de populariteit van de sport zijn er veel meer competities dan alleen de NHL en KHL. Ze zijn te vinden in vele delen van de wereld, van Noord-Amerika tot Azië. Elke competitie heeft zijn eigen unieke tradities en benaderingen van het spel. Laten we eens begrijpen welke competities er zijn en hoe ze op elkaar inwerken, waardoor er een gelaagd en complex ijshockeysysteem op mondiaal niveau ontstaat.

De beste hockeycompetities ter wereld: van de NHL tot exotische kampioenschappen

Professionele ijshockeycompetities nemen een speciale plaats in op de wereldkaart van ijshockey. Ze stellen de hoogste spelstandaarden en trekken miljoenen toeschouwers.

NHL

Aan de top staat de National Hockey League, die de toon zet voor het hele wereldhockey. De NHL werd meer dan honderd jaar geleden opgericht en verenigde teams uit de Verenigde Staten en Canada. De spelers geven spectaculaire wedstrijden en tonen een hoog niveau van professionaliteit. De NHL waardeert niet alleen fysieke gegevens, maar ook vaardigheid, tactiek en het vermogen om beslissingen te nemen onder druk. De competitie is een symbool geworden van kwaliteitshockey en brengt de beste spelers uit alle hoeken van de wereld samen.

KHL

De Kontinental Hockey League wordt beschouwd als de op één na belangrijkste competitie in Rusland en het nabije buitenland. De KHL wil concurreren met de NHL: de beste spelers aantrekken en indruk maken met kenmerken als breder ijs en een meer tactische benadering van het spel. De KHL werd opgericht in 2008 en heeft zichzelf al gevestigd als een grootmacht in de ijshockeyscene. Onder de vlag van de KHL zijn veel clubs verenigd die klaar zijn voor een zware strijd om de Gagarin Cup.

Europese competities

Naast deze twee giganten zijn er nog andere die de aandacht verdienen. De Finse Liiga valt bijvoorbeeld op door haar jeugdvaardigheden en sterke teamgeest, waarbij de nadruk ligt op teamwork en begrip.

Van Canadese tot Aziatische kampioenschappen

In verschillende delen van de wereld worden toernooien georganiseerd die bijdragen aan de ontwikkeling van hockey. De Canadian Hockey League (CHL) combineert drie juniorencompetities en is de belangrijkste leverancier van jong talent aan de NHL. Spelers die de CHL doorlopen, doen onvervangbare ervaring en training op voor een professionele carrière.

Aziatische ijshockeycompetities willen ijshockey in het Oosten populair maken. In Japan, Zuid-Korea en China is ijshockey in een actieve fase van ontwikkeling en deelname aan de Aziatische competitie stelt teams in staat om ervaring op te doen en hun vaardigheden te verbeteren. Australië en Nieuw-Zeeland hebben ook hun eigen competities, waar ijshockey steeds populairder wordt.

In Latijns-Amerika begint hockey net aan populariteit te winnen, maar er worden al teams opgericht en competities georganiseerd. Sommige Afrikaanse landen ontwikkelen zich ook in deze richting: er zijn daar hockeyclubs ontstaan. Dit laat zien dat de geografie van de sport zich uitbreidt en dat de populariteit toeneemt.

Hoe is de ijshockeycompetitie georganiseerd?

Hockeycompetities: hoe de complexe ijshockeywereld is georganiseerdElke competitie bestaat uit verschillende fases: reguliere seizoen, play-offs en finales. Tijdens het reguliere seizoen spelen teams tegen elkaar volgens een vooraf vastgesteld schema, waarbij ze punten verdienen voor overwinningen en gelijke spelen. Deze punten bepalen hun positie in het klassement en hun mogelijkheid om zich te kwalificeren voor de volgende fase, de play-offs.

De play-offs zijn een eliminatiesysteem waarin teams vechten voor het recht om deel te nemen aan de finale. In dit stadium maakt het niet uit hoeveel punten je hebt verzameld in het reguliere seizoen – elke fout kan je een reis naar de volgende ronde kosten. Daarom trekken de play-offs zoveel aandacht van de fans, waardoor elke wedstrijd een spannende strijd wordt.

Bij het organiseren van een ijshockeycompetitie komen ook financiering, sponsors, de verkoop van uitzendrechten en marketing kijken. Organisatoren trekken investeerders aan en creëren voorwaarden voor de ontwikkeling van infrastructuur, waaronder ijsarena’s, trainingscentra en medische diensten.

IJshockeykampioenschappen: professionele en amateurkampioenschappen

Toernooien kunnen worden onderverdeeld in:

  1. Professionele kampioenschappen: De NHL en KHL tonen het hoogste competitieniveau, waar atleten spelen die hun leven aan ijshockey hebben gewijd. Hier spelen de beste teams en ze worden bekeken door miljoenen fans over de hele wereld. Professionele hockeycompetities zorgen voor een hoge spelstandaard en creëren serieuze competitie tussen spelers en teams.
  2. Amateurkampioenschappen vervullen een belangrijke rol in de ontwikkeling van de lokale sport. Ze vinden plaats op regionaal competitieniveau en bieden jonge en aspirant-spelers de kans om hun vaardigheden te tonen en ervaring op te doen met het spel. Dergelijke evenementen trekken lokale inwoners aan die hun teams steunen en actief deelnemen aan het sportleven in de regio.

Amateurclubs worden vaak een springplank voor toekomstige hockeysterren die vervolgens doorstromen naar professionele clubs. De één is nauw verbonden met de ander en speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van ijshockey.

Het verschil tussen de KHL en de NHL: Europese en Amerikaanse benaderingen van ijshockey

Twee verschillende benaderingen van ijshockey die de culturele en geografische kenmerken van de regio’s weerspiegelen.

De NHL legt de nadruk op snelheid en fysieke kracht. De teams spelen op een smal stuk ijs, waardoor er meer power plays en spectaculaire momenten mogelijk zijn. De KHL daarentegen gebruikt een breder ijs, waardoor spelers meer tijd hebben om beslissingen te nemen en tactische vaardigheden te tonen.

Het verschil geldt niet alleen voor het speelveld, maar ook voor de aanpak van training, jeugdontwikkeling en divisiemanagement. De NHL heeft een strikt salarisplafondsysteem, dat helpt om de teams in balans te houden en de competitie op een hoog niveau te houden. In de KHL daarentegen is de financiering van clubs belangrijker, waardoor er verschillen ontstaan tussen teams, afhankelijk van hun sponsors en mogelijkheden.

Ondanks de verschillen trekken beide competities de beste spelers aan en zijn ze het middelpunt van de belangstelling in de ijshockeywereld. Spelers verhuizen vaak van de ene competitie naar de andere in een poging om zichzelf in verschillende omgevingen te testen en nieuwe ervaringen op te doen.

Conclusie

Het verschil tussen de KHL en de NHL: Europese en Amerikaanse benaderingen van ijshockeyHockeycompetities spelen een cruciale rol in de ontwikkeling van ijshockey: ze geven vorm aan de professionele en amateursport, creëren voorwaarden voor de opkomst van nieuwe sterren en populariseren het spel op verschillende continenten. De NHL, KHL en zelfs lokale amateurkampioenschappen leveren een unieke bijdrage aan de ontwikkeling van een spectaculaire sport. De competities blijven inspireren, koesteren kampioenen en brengen onuitsprekelijke opwinding naar fans over de hele wereld.

 

Ballenhockey is een dynamische en spannende wintersport die elementen van hockey en voetbal combineert. Het wordt gespeeld op een bevroren ondergrond door twee teams van elk 11 personen, met als doel zoveel mogelijk doelpunten te scoren in het doel van de tegenstander. In dit artikel gaan we dieper in op de regels van balhockey.

De basisregels van balhockey

Het formaat, ook wel bekend als “bendi”, ontstond meer dan een eeuw geleden in Scandinavië en Rusland. De regels die we nu kennen begonnen vorm te krijgen in de 19e eeuw, toen het spel populairder werd op bevroren rivieren en meren. In het begin waren de regels van balhockey heel anders: er waren geen duidelijke grenzen op het veld en het aantal spelers kon variëren afhankelijk van de stemming van de deelnemers en de grootte van het meer. In het begin van de 20e eeuw werd besloten om de regels te standaardiseren om het spel georganiseerder en leuker te maken.

Een van de belangrijkste veranderingen in de geschiedenis van het balhockey was de invoering van een limiet van 11 spelers per team en het vastleggen van duidelijke regels voor de volgorde van inworpen en strafcorners. Vandaag de dag leggen de regels bepaalde afmetingen van het veld op, het gebruik van sticks en het gebruik van strafcorners en vrije trappen, waardoor er een balans ontstaat tussen snelheid en strategie.

Veldafmetingen en uitrusting: waar en waarmee spelen?

Voor ijshockey is een speciaal uitgeruste ijsbaan nodig, waarvan de afmetingen, afhankelijk van de regels, 90 tot 110 meter lang en 45 tot 65 meter breed zijn. Dankzij deze grote ruimte kunnen sporters zeer hoge snelheden ontwikkelen en strategische manoeuvres toepassen om hun tegenstanders in te halen. Het hockeyveld is verdeeld in verschillende gebieden: de middenlijn verdeelt het veld in twee helften, terwijl het doel een halfrond gebied is met een straal van 17 meter waar de spannendste momenten plaatsvinden.

De uitrusting is een ander belangrijk element. De Bendi hockeystick verschilt van de gebruikelijke hockeystick. Hij heeft een gebogen uiteinde voor een betere balcontrole. De stick is gemaakt van licht maar sterk hout, waardoor hij gemakkelijker te hanteren is. De bal weegt ongeveer 60 gram en is gemaakt van felgekleurd plastic, waardoor hij goed zichtbaar is op het ijs.

Scheidsrechters en strafschoppen: Hoe scheids je een wedstrijd op de juiste manier?

De basisregels van balhockeyElk detail is belangrijk bij het scheidsrechteren, want het spel gaat razendsnel en elke fout kan een team de overwinning kosten.

Regels voor scheidsrechters bij balhockey

Scheidsrechteren vereist extreme aandacht en een snelle reactie. De regels van balhockey omvatten een aantal essentiële punten, zoals de toepassing van de regels in het doelgebied, het controleren van overtredingen en het toekennen van strafschoppen en vrije trappen. Er zijn drie scheidsrechters in het spel, de hoofdscheidsrechter en de twee zijscheidsrechters, elk met hun eigen verantwoordelijkheden en controlegebieden op het veld:

  • buitenspelcontrole
  • toekennen van vrije trappen
  • tijdcontrole
  • tellen van overtredingen;
  • orde handhaven in het doelgebied
  • omstreden situaties vaststellen.

De hoofdscheidsrechter houdt toezicht op de algemene dynamiek van het spel, terwijl de zijscheidsrechters helpen om buitenspel en overtredingen op de zijlijnen te controleren. Deze taakverdeling houdt de snelheid van het balhockey hoog, terwijl eerlijkheid en naleving van de regels gewaarborgd blijven.

Strafschoppen en vrije trappen: regels en techniek

Strafschoppen bij balhockey worden gebruikt als een team de regels heeft overtreden in het verdedigingsvak. De speler die de penalty neemt, staat 12 meter van het doel en alleen de keeper mag proberen de bal te stoppen. De uitvoeringstechniek vereist duidelijkheid en kracht: de bal moet zo dicht mogelijk bij de hoek van het doel worden gericht, zodat de keeper geen tijd heeft om te reageren.

Vrije schoppen voor balhockey worden genomen als de overtreding elders op het veld is begaan. Leden van het team dat de vrije schop neemt staan naast de bal, terwijl verdedigers tenminste 5 meter afstand moeten houden. Er zijn drie belangrijke stappen in de techniek:

  1. Correcte positionering van de stick: de stick moet een hoek van 45 graden vormen met het ijs, waardoor optimaal contact met de bal mogelijk is en de bal zelfs op hoge snelheid gecontroleerd kan worden. De juiste hoek helpt om trillingen te verminderen en balans te behouden bij de impact, wat vooral belangrijk is op spannende momenten in de wedstrijd.
  2. Richten: de speler beoordeelt zorgvuldig de formatie van de verdedigers, analyseert hun mogelijke acties en kiest de beste richting voor een pass of schot om het risico op onderschepping te minimaliseren. Het is belangrijk om niet alleen rekening te houden met de huidige positie van de tegenstanders, maar ook met hun snelheid en de richting van hun bewegingen om te anticiperen op de beschikbare ruimte.
  3. Schiet met kracht en precisie: het is niet alleen belangrijk om de bal te schieten, maar ook om de bal zo te richten dat er een gunstige positie voor het team ontstaat, om de aanval voort te zetten of om een potentieel gevaarlijk moment te creëren. Het schot moet worden genomen met alle spelers in positie om de kans op succes te maximaliseren en een volgende pass of directe benadering van het doel mogelijk te maken.

Tactiek en strategie: hoe win je?

Bij balhockey is winnen niet alleen een kwestie van geluk, maar ook van hard werken, strategie, respect voor de regels en het vermogen om het veld met een voorsprong te zien. Elke hockeyspeler, elke pass, elke manoeuvre is belangrijk.

Basis balhockeytactieken

Teams gebruiken verschillende strategieën, afhankelijk van de sterkte van hun tegenstanders en hun speelstijl. Een van de populairste is de ’tegenaanvalstijl’, waarbij de atleten zich richten op verdedigen en dan snel in de aanval gaan door te profiteren van de fouten van de tegenstander. Deze tactiek maakt optimaal gebruik van de ruimte op het hockeyveld en verandert het speltempo snel.

Een andere effectieve strategie is ‘aanvallen vanaf de flanken’. Spelers aan de uiteinden van het veld hebben vaak meer bewegingsvrijheid en kunnen gevaarlijke momenten creëren voor hun tegenstanders. Het Russische team Yenisei Krasnoyarsk heeft bijvoorbeeld herhaaldelijk laten zien dat ze deze tactiek kunnen gebruiken om een numeriek voordeel te creëren in de aanval.

Conclusie

Tactiek en strategie: hoe win je?Ballenhockey is een zeer interessante sport, niet in de laatste plaats vanwege de goed doordachte regels. Kom meer te weten over deze sport als je hem goed wilt leren spelen.